به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی؛ استاد درس خارج حوزه علمیه، ۲۶ خردادماه در ادامه جلسات تفسیر سوره انسان، گفت: خداوند در آیه سوم این سوره «إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا» فرمود ما انسان را به راه راست هدیت کردیم و او مختار است و می‌تواند این راه را برود و یا نرود و اگر نرفت برای او غل و زنجیر و آتش برافروخته و عذاب و عقاب آماده کرده‌ایم «إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَلَاسِلَ وَأَغْلَالًا وَسَعِيرًا» و اگر راه درست را انتخاب کرد؛ إِنَّ الْأَبْرَارَ يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا؛ از ظرفی که در آن نوشیدنی با عطر کافور است پذیرایی خواهیم کرد؛ چشمه‌ای که بندگان خدا از آن می‌نوشند و این چشمه به گونه‌ای است که وقتی بهشتیان اراده می‌کنند می‌جوشد؛ عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا عِبَادُ اللَّهِ يُفَجِّرُونَهَا تَفْجِيرًا.
وی اضافه کرد: در آیه بعد هم فرموده است محسنین و اهل بهشت کسانی هستند که «يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا هستند یعنی در دنیا به نذر خودشان وفا می‌کردند؛ این تعبیر قرآنی نشان می‌دهد که اگر کسی نذری کرد باید به آن وفا کند و این وفا واجب است. شیخ طوسی در ذیل این آیه وارد بحث نذر شده است و می‌گوید نذر با چه شرایطی منعقد می‌شود که از جمله آن نیت برای خداوند است وگرنه نذر بدون جهات آن منعقد نخواهد شد و اگر این نذر با آن شرایط منعقد شد واجب است به آن عمل شود. نذر هم فقط اختصاص به اسلام ندارد و ادیان و مذاهب دیگر هم نذر دارند.
باور و علم به قیامت
استاد درس خارج حوزه علمیه بیان کرد: خداوند در آیه هفتم سوره انسان فرموده است: يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْمًا كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيرًا؛ ابرار در روزی که شر آن گسترده و دربرگیرنده است، خوف دارند و می‌ترسند؛ ویژگی ابرار آن است که از قیامت و آخرت ترس دارند و این خیلی مهم است؛ ما همه می‌گوییم قیامتی وجود دارد ولی باور یقینی به آن نداریم مانند اینکه می‌گوییم خدا یکی است و فعال ما یشاء است ولی در امور زندگی دل به کمک دیگران داریم و برای دیگران جایگاه قائل هستیم.
آیت‌الله هادوی تهرانی اظهار کرد: بارها عرض شد آن چیزی که در عمل خود را نشان می‌دهد باور است و نه علم لذا خیلی‌ها در مقام علمی، معتقد به قیامت هستند و در مورد آن سخن می‌گویند ولی عملشان طوری است که گویی به قیامت اعتقاد چندانی ندارند و برخی اوقات خدای ناکرده اظهار هم می‌کنند.
وی به ذکر ماجرایی در این باره اشاره کرد و گفت: پیرمردی سالیان قبل نزد بنده آمد و گفت من در جایی زمینی داشتم ولی برخی توطئه کردند و این زمین را از دست من بیرون آورده و غصب کردند، آن فرد در قوه قضائیه مسئولیت بالایی هم داشت و بنده به او گفتم این زمین مال من است و اگر امروز نتوانستم زمین را از تو پس بگیرم ولی روز قیامت پس خواهم گرفت و با کمال ناباوری این فرد به پیرمرد گفته بود که آقا چه کسی به آن دنیا رفته و دیده. بنده خیلی متعجب شدم زیرا این فرد روحانی و پدرش را هم که روحانی بود می‌شناختم. او چندی بعد به شکل بسیار تحقیرآمیزی از قوه قضائیه اخراج شد و به نظر بنده تاوان این جمله و کار خطای خود را در دنیا داد.
ضجه‌های یحیی
آیت‌الله هادوی تهرانی تصریح کرد: داستان قیامت، داستان باور است؛ یخافون یوما؛ خوف برای کسی است که ایمان دارد؛ در روایات داریم که حضرت یحیی(ع) به قدری از قیامت می‌ترسید که جناب زکریا جرئت نداشت اشاره‌ای به عذاب قیامت در برابر یحیی بکند زیرا او منقلب می‌شد تا جایی که ممکن بود جان بدهد؛ نقل شده است در جلسه‌ای حضرت زکریا به مردم نسبت به ترس از قیامت تذکر داد. ابتدا فکر می‌کردند یحیی در جلسه نیست ولی تا ایشان در مورد قیامت سخن گفت، ضجه و ناله شدیدی از حضرت یحیی شنیده شد.
وی ادامه داد: این روایات در مورد برخی افراد دیگر هم وجود دارد؛ البته ممکن است برخی روایات اسرائیلیات باشند ولی اگر این مسئله در مورد حضرت یحیی(ع) هم سند محکم روایی نداشته باشد ولی در مورد حضرت زهرا(س) با سند محکم بیان شده است. در روایت بیان شده است که ایشان وقتی به آیات جهنم می‌رسید به نحو عجیب و غریبی منقلب می‌شد.
دلیل برتری حضرت زهرا(س) بر انبیا(ع)
استاد حوزه علمیه با بیان اینکه معروف است فخررازی گفته است فاطمه(س) از همه انبیا بالاتر است، گفت: دلیلی که آورده این است؛ فاطمه(س) از اینکه پیامبر(ص) در حال ارتحال است خیلی ناراحتی بود و پیامبر(ص) مطلبی در گوش ایشان گفت و بعد که پرسیدند پیامبر(ص) چه گفت فرمودند پدرم گفت اولین کسی که بعد از وفاتم به من ملحق خواهد شد تو هستی؛ فخررازی معتقد است که این دلیل بر برتری فاطمه(س) نسبت به سایر انبیا است زیرا آنان از شنیدن خبر مرگشان خوشحال نمی‌شدند ولی فاطمه(س) خوشحال شد یعنی آنقدر تسلیم خدا بود که به این مقام رسید. نقل شده است که فاطمه ام ابیها بود؛ آیت‌الله بهاءالدینی می‌فرمود این تعبیر ام ابیها فقط یک لفظ نیست که در تکریم مقام حضرت فاطمه(س) به کار برده باشند و یک تعبیر ادبی نیست و حقیقتا فاطمه(س) مادر پدرش بود نه مادر جسمی بلکه مادر تربیتی؛ بعد می‌فرمود داستانی که در شکل‌گیری نطفه فاطمه وجود دارد هم دال بر این مسئله است زیرا حضرت خدیجه(س) وقتی پیامبر(ص) در غار حرا بود برای ایشان غذا درست می‌کرد و پیامبر از این غذا می‌خوردند و وقتی به ۴۰ روز رسید و پیامبر(ص) از اعتکاف در غار حرا بیرون آمدند نطفه فاطمه شکل گرفت.
وی ادامه داد: آیت‌الله بهاءالدینی می‌فرمود این مسئله نشان می‌دهد که فاطمه از ابتدا در رشد معنوی پیامبر(ص) نقش داشتند. پیامبر(ص) می‌فرمود من هر وقت مشتاق بوی بهشت می‌شوم فاطمه را می‌بویم این نشان‌دهنده عظمت جایگاه فاطمه(س) است و فاطمه(س) با این شخصیت در برابر آیات عذاب منقلب می‌شدند ولی ما آیات عذاب را می‌خوانیم و آن را به کفار و فساق نسبت می‌دهیم گویی اصلا برای ما نیامده است.
بوی بهشت
استاد درس خارج حوزه علمیه با بیان اینکه بنده شاگرد آیت‌الله بهجت و آیت‌الله بهاءالدینی و بزرگان دیگری بودم و انسان بهشتی‌بودن آنان را در رفتار و گفتارشان مشاهده می‌کرد، بیان کرد: ۱۶ سال در محضر آیت‌الله بهاءالدینی بودم همچنین آیت‌الله حسن‌زاده آملی که با ایشان مانوس بودم و رفت و آمد به منزل ما و ابوی داشتند. بنده در سفری به سوریه رفتم در زمانی که داعش حملات شدیدی کرده بود و یکی از فرماندهان که لقب ذوالفقار داشت، میزبان ما بود؛ در چند ساعتی که آنجا بودیم صحبت و گپ و گفت زیادی با هم داشتیم و وقتی قصد داشتیم جدا شویم چند بار از بنده خداحافظی کرد و رفتار خاصی داشت.
وی افزود: بنده بارها گفته‌ام من در زندگی خودم کسی را ندیدم که اینقدر بوی بهشت بدهد و هفته بعد که ما ایران بودیم شنیدم که ایشان به شهادت رسیده است. بنابراین بحث بوی بهشت یک واقعیتی است که در تعابیر داریم؛ پیامبر(ص) بوی بهشت را از فرزندش فاطمه استشمام می‌کرد و این خیلی مقام والایی برای فاطمه(س) است.