به گزارش ایکنا، آیت‌‌الله مهدی هادوی تهرانی، ۲۲ خرداد در ادامه تفسیر سوره دخان با بیان اینکه از آیه ۵۱ این سوره اشاره به وضعیت متقین در بهشت دارد، «إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ ﴿۵۱﴾ به راستى پرهيزگاران در جايگاهى آسوده[اند] (۵۱) فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿۵۲﴾ در بوستان‌ها و كنار چشمه‌سارها (۵۲) يَلْبَسُونَ مِنْ سُنْدُسٍ وَإِسْتَبْرَقٍ مُتَقَابِلِينَ ﴿۵۳﴾ پرنيان نازك و ديباى ستبر مى ‏پوشند [و] برابر هم نشسته‏‌اند (۵۳) كَذَلِكَ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ ﴿۵۴﴾ [آرى] چنين [خواهد بود] و آنها را با حوريان درشت‏ چشم همسر مى‏‌گردانيم (۵۴) يَدْعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَاكِهَةٍ آمِنِينَ ﴿۵۵﴾ در آنجا هر ميوه‏‌اى را [كه بخواهند] آسوده خاطر می‌طلبند (۵۵) لَا يَذُوقُونَ فِيهَا الْمَوْتَ إِلَّا الْمَوْتَةَ الْأُولَى وَوَقَاهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ ﴿۵۶﴾»، گفت: بعد از برشمردن چندین آیه از وضعیت متقین در نهایت فرمود که همه این‌ها نشانه فضل الهی در حق متقین است.

وی با اشاره به آیه ۵۷ «فَضْلًا مِنْ رَبِّكَ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ»، اضافه کرد: همه نعماتی که در اختیار متقین است تفضلی از ناحیه خداوند به آنان است و در سوره مبارکه نبأ فرمود که جزایی از ناحیه پروردگار از روی حساب و کتاب «جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا» است.

آیت الله هادوی تهرانی با اشاره به آیه «فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ»، تصریح کرد: درست است که هر کسی به تناسب کاری که کرده و جایگاهی که دارد ثواب خواهد برد؛ ولی کاری که ما در دنیا می‌کنیم، کاری محدود است و اگر قرار باشد به ما بر اساس حساب و کتاب خودمان بدهند، پاداش آن بسیار محدود است در حالی که پاداش خداوندی، محدودیت ندارد.

استاد سطح عالی حوزه علمیه اظهار کرد: نکته مهم در این است که اگر انسان هزار سال هم عمر کند و در طول آن کارهای نیک بکند در مقایسه با بهشت ابدی، چیزی نیست؛ لذا تفضل از ناحیه خدا محسوب می‌شود و خدا خیلی فراتر از نیکی‌هایی که انسان کرده به او می‌دهد.

وی با اشاره به تعبیر «ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ»، افزود: رسیدن به جایگاه متقین، از منظر خداوند، فوز عظیم و موفقیت بزرگ است و بلکه اساسا همه موفقیت، این است و مابقی چیزها ارزشی ندارد. اینکه فردی، ثروتمند، مشهور، قدرتمند و .. باشد هیچکدام، فوز نیست در صورتی که انسان به مقام امین نرسد.

وی اضافه کرد: آخرت، وسط ندارد و انسان یا جهنمی و یا بهشتی است و اگر به مقام امین نرسد موفقیتی در کار نیست؛ قدرت و شهرت و ثروت برای اینکه انسان بهتر در مسیر خدا کار کند خوب است، ولی عمدتا اینها موانع برای انسان است، زیرا همین که انسان کمی احساس استغنا کرد دچار غرور شده و به قدرت و ثروتش غره می‌شود.

هادوی تهرانی بیان کرد: البته این امکانات، فرصت است و انسان می‌تواند از آن بهره برای آخرت ببرد ولی خیلی اوقات ما بر عکس در مسیر نادرست از آن استفاده می‌کنیم.

استاد سطح عالی حوزه با اشاره به آیه «فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ»، اظهار کرد: در ادامه فرمود ما این مفاهیم را که بسیار پیچیده و فراتر از وصف است، آسان کردیم، آن هم در سطحی که همه مردم بفهمند تا مایه تذکر برای آنان باشد و راه حقیقت را بفهمند و آن طی کنند.

آیت الله هادوی تهرانی با اشاره به اینکه اطمینان قلبی در سایه ذکر الهی است، تصریح کرد: دلی که با ذکر و یاد خدا نیست دائما در هول و هراس و نگران است که فردا چه می‌شود، چه بیماری می‌گیرم و فقیر می‌شوم یا نمی‌شوم؛ اینها نشانه آن است که ذکر در دل انسان تحکیم نیافته است.

وی تاکید کرد: به میزانی که اضطراب و هول و هراس در دل انسان است به همان میزان هم نشانه دوری از یاد و ذکر خداست و به میزانی که اطمینان قلبی است به همان مقدار اضطراب از او برداشته می‌شود.

وی در پایان افزود: رسیدن به ذکر آسان است ولی به تعبیری سهل ممتنع یعنی آسان غیرممکن است و نیازمند مراقبت از نفس و ایمان و به عمل در آوردن ایمان است تا به ملکه نفسانی در وجودمان تبدیل شود.