خطا
  • XML Parsing Error at 9:12. Error 76: Mismatched tag

مکه و مدینه باید از سوی شورایی از کشورهای اسلامی اداره شود

یکشنبه, 30 شهریور 1399 ساعت 20:15
منتشرشده در اخبار

به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، ۲۹ شهریورماه در تفسیر سوره نبأ با اشاره به آیه ۳۸ این سوره «يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا»، گفت: در روز قیامت، روح که همان حقیقت محمدیه است و ملائکه در صفی می‌ایستند و جز کسی که خدا به او اذن داده است، هیچ تکلمی نمی‌کنند و جز سخن راست و درست گفته نمی‌شود.

وی افزود: در آیه ۳۹ «ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا» فرموده است که این روز قیامت، روز حق است و حتماً اتفاق می‌افتد؛ کسی که می‌خواهد به سمت پروردگارش رجوع کند، جای هیچ شک و تردیدی نیست که قیامت حق است؛ «فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا» ناظر به مآب قهری که همه خواهند داشت، نیست، بلکه مآب اختیاری یعنی همان حرکت به سمت قرب الهی در دنیا است. اینکه انسان خود را در پیشگاه خداوند پاسخگو بداند و ‌در این صورت خیلی از این اعمالی را که امروز انجام می‌دهیم، انجام نخواهیم داد.

آیت‌الله هادوی تهرانی تصریح کرد: ما علم داریم به اینکه قیامت حق است، اما ایمان ما همگام با علممان پیش نمی‌رود. در این صورت خود را در محضر خدا نمی‌بینیم و به همین دلیل اینقدر راحت با آبروی دیگران در دنیا بازی کرده و دل دیگران را می‌شکنیم و حقوق دیگران را با توجیهات بسیار کودکانه ضایع می‌کنیم.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه هر قدر سطح و قدرت اجتماعی انسان بیشتر شود، مسئولیت او هم بیشتر است، گفت: نهایت ظلم یک فرد معمولی، ظلم به زن و بچه و همسایه است، اما کسی که قدرت اجتماعی دارد، اگر آن را رعایت نکند، تعدی و تجاوز او به یک نفر محدود نیست و حق یک ملت و جامعه را تضییع می‌کند. بنابراین قبل از آنکه قرار است تا در روز قیامت که قطعی است، خدا را ملاقات کنیم، بهتر است به رفتار و سلوک امروزی خود بیاندیشیم؛ ما بسیار یله و رها هستیم، زیرا احساس مسئولیت در قبال رفتار و سخنانمان نداریم.

استاد سطح عالی حوزه همچنین در تفسیر سوره مبارکه بلد، به آیه اول «لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ» اشاره کرد و گفت: مفسران گفته‌اند «لا» در اینجا صله است و مفهوم نفی ندارد و به معنای أُقْسِمُ است؛ یعنی قسم می‌خورم به این شهر(مکه) و اینکه تو در این بلد مکه سکنی داری. در آیه دوم هم برای بزرگداشت شهر مکه مجدداً «وَأَنْتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ» را تکرار کرده است. البته از نظر آوا و موسیقی قرآن هم این کاربرد معنادار و زیباتر است. 

وی اضافه کرد: برخی گفته‌اند که ِحلّ در برابر مُحرِم است که کنایه از آن است که پیامبر در این شهر مقیم بوده است و برخی گفته‌اند که ناظر به ین بحث است که کشتن برای تو حلال است؛ البته این حکم خاص است و تنها برای یک نفر رخ داده که براساس منابع تاریخی فارغ از اعتبار یا عدم اعتبار در مورد فردی که به پرده‌های مکه پناهده شده بود، رخ داد و پیامبر به وی مهلت نداد و او را کشت؛ این مورد خاص و تنها برای پیامبر و آن دوره بوده است، گرچه اینکه این واقعه در تاریخ درست است یا نه بحث دیگری است.

استاد سطح عالی حوزه با اشاره به وضعیت مکه و مدینه، اظهار کرد: سازمان کشورهای اسلامی باید برای اداره این دو شهر شورایی را تعیین کنند، زیرا متعلق به همه جهان اسلام و نه عربستان است و باید از سوی همه کشورهای اسلامی اداره شود.

وی همچنین در واکنش به سازش برخی اعراب با اسرائیل تصریح کرد: امارات و بحرین که به صحنه آمده و به آمریکا رفته‌اند و با اسرائیل طرح سازش دارند، اگر برای ترامپ خوش رقصی نکنند، برای چه کسی بکنند. البته این دو کشور بدون اشاره سعودی‌‌ها چنین کاری نمی‌کنند.

وی تأکید کرد: متأسفانه این خطر هست که سعودی‌ها هم به این جریان بپیوندند. البته در این صورت چهره واقعی آنان برای جهان اسلام روشن‌تر خواهد شد؛ کسانی که متأسفانه مکه و  مدینه در چنبره حاکمان این کشور گرفتار شده است و به غلط خود را خادمین حرمین شریفین می‌دانند.