به گزارش ایکنا، آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، امروز، ۱۲ مهرماه در ادامه مباحث تفسیر سوره مبارکه بلد، گفت: در آیات اول و دوم به مکه و به والد و ولد یعنی حضرت ابراهیم(ع) و اسماعیل(ع) قسم خورده است و در آیه سوم «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِي كَبَدٍ» پاسخ دو قسم داده شده و آن این است که انسان در سختی آفریده شده است.
وی افزود: شیخ طوسی از ابن عباس و حسن بصری نقل کرده است که «كَبَد» یعنی شدت؛ قتاده گفته است که خلق انسان در کبد یعنی «یکابد الدنیا و آلآخره» به این معنا که دنیا و آخرت با هم درگیر هستند؛ مجاهد، عبدالله بن شداد و ... گفته‌اند کبد به معنای راست قامتی است.
استاد حوزه علمیه تصریح کرد: خود شیخ طوسی هم کبد را در لغت به معنای شدت امر معنا کرده و گفته است که وقتی شیر غلیظ می‌شود، می‌گویند کبد شده است. همچنین همین که به كَبَد انسان هم كَبِد گفته شده، چون خون در آنجا از غلظت بیشتری برخوردار است. علامه طباطبایی هم همین معنا را پذیرفته و به معانی دیگر اشاره نکرده است.
آیت‌الله هادوی تهرانی اضافه کرد: شیخ طوسی در توضیح اینکه انسان در کبد و سختی آفریده شده، آورده است که انسان از همان دوره رحم در سختی قرار دارد و در دنیا هم در سنین و حالات مختلف گرفتاری‌ها و مشکلات خاص خود را دارد؛ علامه مفهوم دیگری بیان کرده و آن اینکه به صورت کلی لذت‌های دنیوی انسان همراه با تعب و سختی است و لذت بدون رنج در دنیا وجود ندارد. در دنیا لذتِ خوردن وجود دارد، ولی رنج بیماری، دفع و ... هم هست.
استاد سطح عالی حوزه علمیه اظهار کرد: خداوند به مکه مکرمه و والد و ولد قسم خورده است که انسان در فضای مشوه به رنج زندگی می‌کند و دلیل آن هم این است که انسان دل به دنیا نبندد؛ انسان به همین دنیای توأم با سختی هم دل می‌بندد و دوست دارد عمر طولانی توأم با غفلت و خوشی داشته باشد، چه رسد به اینکه دنیا بدون سختی داشته باشد.
آیت‌الله هادوی تهرانی با بیان اینکه آنچه مهم است و ما از آن غافلیم، این است که ما به دنیا آمدهایم تا خداوند را عبادت کنیم و به تعبیر ملاصدرا، خدا را بشناسیم، گفت: در این فرصتی که در اختیار ما هست، باید به معرفت‌الله یعنی توحید برسیم؛ فرموده‌اند که «اللهم عرفنی نفسک فانک لم تعرفنی نفسک لم اعرف رسولک و ...»؛ مصدر همه معارف معرفت الله است و اگر نباشد، پایانش ضلالت و گمراهی است.
استاد حوزه با بیان اینکه شناخت خدا هم در گرو شناخت نفس خود است «من عرف نفسه عرف ربه»، اظهار کرد: اینکه انسان به ضعف خود پی ببرد، در این صورت خدا را هم بیشتر خواهد شناخت، انسان اگر در زندگی با این سختی خود و خدا بشناسد و با این شناخت نبی و ائمه را بشناسد، به سعادت خواهد رسید.
وی افزود: البته کسی اگر اَهل باشد، با اینکه دنیا سجن مؤمن است، ولی بستر خوبی برای رشد معنوی است؛ فرصتی برای ساختن آخرت است؛ پیامبر هم در محیط دنیا توانست به مقام «قاب قوسین او ادنی» برسد؛ پیامبر در ۶۳ سال به مقامی رسید که نوح در طول هزار سال هم نتوانست برسد. بنابرین این فرصت برای همه فراهم است، ولی همت زیادی لازم دارد.