خطا
  • XML Parsing Error at 9:12. Error 76: Mismatched tag

فلسفه‌بافی‌های بشری در برابر حقیقت دین مانند یخ در برابر نور خورشید است

دوشنبه, 20 شهریور 1396 ساعت 10:48
منتشرشده در اخبار

گروه حوزه‌های علمیه: استاد تفسیر حوزه عنوان کرد: تمام فلسفه‌بافی‌های بشری در برابر حقیقت دین مانند یخ در مقابل نور خورشید است که ذوب می‌شود و از بین می‌رود.

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله هادوی تهرانی روز ۱۹ شهریور ماه در تفسیر سوره مبارکه زمر بیان کرد: خدا در آیات ابتدایی سوره زمر بر این نکته تاکید دارد که مصدر قرآن کریم، الهی و یک حقیقت است که بر پیامبر(ص) نازل شده است.

وی افزود: تاکید بر اینکه این کتاب از روی حق نازل شده برای این است که این احتمال که پیامبر(ص) مبادا تحت تاثیر خیالات و توهمات و القائاتی، چیزهای شنیده و فهمیده است و آن را به عنوان قرآن بیان کرده است، همان طور که افسانه غرانیق مدعی این مسئله است را نفی‌کند.

هادوی تهرانی عنوان کرد: یکی از مراتب عصمت، عصمت در تلقی و دریافت وحی است؛ البته برای افراد عادی مرز میان توهم و واقعیت بسیار سخت است همان طور که برخی افراد مانند دکارت دچار این مسئله شدند و بنیان تفکر دکارت نیز بر همین مسئله استوار شد.

این استاد تفسیر حوزه بیان کرد: قرن‌ها قبل از دکارت، ابن سینا بحث انسان معلق را مطرح کرد که به یک معنایی نظریه «می‌اندیشم پس هستم» است؛ برخی نیز مانند ویلیام جیمز مدعی شده‌اند که چیزهایی که انبیاء به عنوان وحی آورده‌اند واقعیت ندارد و توهماتی است ولی این آیات با تاکید فراوان این دیدگاه را رد کرده است.

هادوی تهرانی ادامه داد: همه فلسفه‌بافی‌هایی که صورت گرفته در پرتو خورشید حقیقی دین قرار بگیرد، مانند یخی است که در آفتاب قرار بگیرد و اگر همه این‌ها را جمع کنیم قابل قیاس با این جمله امام علی(ع) نیست که فرمود: «الناس نیام فاذا ماتوا انتبهوا»؛ یعنی ما یک عمر دنبال توهم شهرت و قدرت و ثروت رفتیم و از آن حقیقت اصلی منصرف شدیم.

وی همچنین در ادامه تفسیر سوره مبارکه«ص» گفت: در آیات ابتدایی این سوره خداوند بر این مسئله تاکید دارد که نافرمانی مردم از پیامبران، مسبوق به سابقه است و کسانی که به این مسئله مبتلا شدند گرفتار عذاب الهی شدند.

این استاد تفسیر حوزه ادامه داد: البته عذاب الهی طوری نیست که کسی بتواند مهلت فرار از آن داشته باشد؛ بنابراین ما نباید کاری کنیم که خدای ناکرده عنایت خاصه‌ای که خدا به ما به عنوان فرد و جامعه دارد برداشته شود؛ در این صورت اصلا لازم نیست خدا کسی را در عذاب بیندازد و پرتاب کند بلکه همین که از نعمت الهی بیرون رفت در عذاب افتاده است.

این استاد حوزه عنوان کرد: اگر در مسایل اجتماعی بی‌مبالاتی کنیم ممکن است عواقب بدی به صورت ناگهانی داشته باشد که دیگر فرصت جبران باقی نمانده باشد؛ از این رو باید قبل از این مرحله چه در زندگی فردی و چه در زندگی اجتماعی مراقب باشیم.

وی تاکید کرد: آن فردی که روزی در حوزه قم درس خارج می‌گفت و بعد به وهابیت پیوست آیا روزی تصور این مسئله را هم داشت؟ انحراف انسان تدریجی است و باید هر لحظه مراقب باشیم.

دفتر آیت الله هادوی تهرانی

----------------------------

لینک مرتبط: ایکنا