آیتالله هادوی تهرانی گفت: قرآن در دور و اطراف ما وجود دارد و در جیب ما هست ولی کمتر سراغ آن میرویم و وقتی هم میرویم بیشتر گرفتار الفاظ و نحوه تلفظ هستیم.
به گزارش ایکنا؛ آیتالله هادوی تهرانی در اولین جلسه از سلسله جلسات تفسیری خود در ماه مبارک رمضان که به سوره مجادله اختصاص دارد با بیان اینکه ماه رمضان ماه قرآن است گفت: قرآن در دور و اطراف ما وجود دارد و در جیب ما هست ولی کمتر سراغ آن میرویم و وقتی هم میرویم بیشتر گرفتار الفاظ و نحوه تلفظ هستیم.
وی افزود: عمر میگذرد و در این محدوده باقی ماندهایم؛ برخی دلخوش هستیم که قرآن را خوب میخوانیم ولی اینکه چقدر میخوانیم و آن را میفهمیم خیلی مورد توجه نیست؟ حتی وقتی سراغ تفسیر و فهم میرویم گرفتار مسائل دیگر میشویم که شان نزول آیه چیست؟ ساعت و محل یک واقعه چه بود؟ و ... و سراغ مسائلی که شاید اهمیت چندانی در اهمیت قرآن نداشته باشد.
وی افزود مثلا در سوره مجادله که در مورد یک خانم است دنبال این هستیم که نام آن زن چه بود و همسرش چه کسی بوده است؛ در حالی که قرآن دنبال بیان قصه و تاریخ صرف نیست؛ متاسفانه برخی از تفاسیر ما نیز به جای برداشتن حجاب از فهم آیات حجاب بر آن میگذارد و برخی که ادیب هستند دنبال اعراب و ... هستند.
هادوی تهرانی با بیان اینکه قرآن تنزل همه علم الهی در پائینترین مرتبه و سطح است تا در اختیار همگان قرار گیرد گفت: عمری قرآن بر تاقچه خانه و قفسه کتاب ما هست و در رمضان روزی یک جزء خواندیم اما کمتر دنبال حقیقت قرآن رفتیم.
این استاد حوزه عنوان کرد: اینکه فرمودند اقراء وارقع مربوط به آن دنیا نیست بلکه در این دنیاست و اگر کسی واقعا در دنیا قرآن بخواند بالا می رود و چیزهایی که برایش در دنیا پنهان است آشکار خواهد شد زیرا دنیا مزرعه آخرت است.
هادوی تهرانی عنوان کرد: قرآن آخرین نسخه الهی است که در آن هیچ تحریف و تبدیلی رخ نداده و همان طور که بر پیامبر نازل شده به دست ما رسیده و آمده تا برای همیشه تاریخ و همه عالم هدایت باشد لذا نه به زمان و نه مکان خاصی اختصاص دارد.
استاد تفسیر حوزه با اشاره به آیه اول سوره مبارکه مجادله گفت: زنی خدمت پیامبر(ص) رسید و نسبت به نوعی از طلاق به نام ظهار که در جاهلیت رواج داشته و از سوی شوهر او صورت گرفته است شکایت میکند و این آیات نازل میشود.
وی افزود: در این نوع طلاق، زن به مادر تشبیه میشده است اگرچه شیخ مفید آن را توسعه داده و شامل تشبیه به خواهر، دختر و زنانی که محرم هستند و یا محرًماند یعنی محرم نیستند ولی نمیتوان با آنان ازدواج کرد؛ شاید دلیل این تشبیه آن باشد که ماران فرزندان خود را بر پشتشان به دوش می کشیدند.
هادوی تهرانی با اشاره به آیه «قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ» بیان کرد: سمع در اینجا صرف شنیدن نیست یعنی خداوند اجابت کرد، و این آیات به دنبال مجادله آن زن با پیامبر(ص) نازل شد؛ خداوند در این آیات این نوع طلاق را باطل کرد و کفاره سنگینی نیز برای آن قرار داد؛ فرمود فرد ابتدا باید بنده آزاد کند؛ اگر نتوانست ۶۰ روزه پشت سر هم بگیرد و اگر نتوانست ۶۰ فقیر را باید طعام بدهد.
این استاد حوزه بیان کرد: بنده معتقدم در جلسات تفسیری باید عمدتا مطالبی بیان شود که برای زندگی امروز مردم نیز کاربرد و کارآیی داشته باشد.
دفتر آیت الله هادوی تهرانی
-----------------------------------
لینک مرتبط: ایکنا