سؤال: اخیراً روی دو مبحث خیلی تاکید شده است یکی اینکه یکنوع سبک مداحی در عزاداری ها در این سال های اخیر بیشتر باب شده، که آن سبک سنتی مجالس را که بر محور سخنرانی ها، بیان مطالب و مفاهیم ارزشی و با تأکید شعور بخشی بوده، به مداحی های طولانی مدت با تأکید بر شور بیشتر، تبدیل کرده است که البته بیشتر مورد پسند جوانان است. خیلی ها تأکید می کنند که شکل سنتی آن موقع، معنویت خاصی داشته که با رواج این سبک های جدید از بین می رود. چگونه می شود بین این دو سبک، یک خط مشترکی را ایجاد کرد که هم مورد پسند جوانان باشد و هم از آن مفاهیم ارزشی و سنتی که وجود داشته است دور نشویم؟
استاد هادوی تهرانی: بسم الله الرحمن الرحیم. باید توجه داشت که مجالس امام حسین (ع) باید نماد کاملی از حقیقت مکتب اهل بیت (ع) باشد. حقیقت مکتب اهل بیت (ع) تعادل بین عقل است و ایمان ، عقل است و عشق، علم است و عشق. یعنی باید از یک سو در این گونه مجالس مفاهیم دینی به زبان مناسب و به گونه ای جذاب برای جوان ها عرضه بشود و نباید از فرصت این مجالس که فرصت خوبی است برای آموزش عمومی جامعه غفلت کنیم، تا این فرصت از دست برود، بدون شک، این فرصتی است که شاید در بقیه ایام سال برای ما فراهم نیست و ما باید در این فرصت، از فضلای دانشمند و سخنوران توانا بهره مند گردیم و به گونه ای نسل جدید را با حقائق دین بیشتر آشنا کنیم. علاوه بر این باید اینگونه مجالس برخوردار باشد از شور و عشق حسینی، شور و عشقی که متناسب باشد با شأن امام حسین (ع) و ارزشهای اسلامی، اینکه عرض کردم باید آن قالبی که برای عرضه این احساسات به کار گرفته می شود در عین حالیکه باید جذاب باشد و علاقه جوانان را جذب بکند باید به گونه ای نباشد که با ارزش ها و معیارهای اسلامی ناسازگار باشد. اگر شکل عرضه به گونه ای باشد که شبیه بشود به مجالس لهو و لعب، شبیه بشود به شکلی از غنا که تحریم شده است در شریعت اسلام، این با آرمان امام حسین (ع) که در راه احیای ارزش های دین الهی به شهادت رسیدند و در این راه مقدس، خانواده شان را نیز به میدان آوردند که عده ای شهید شده و عده ای نیز به اسارت در آمدند. پر واضح است که برخی رفتارها با این مفاهیم عالی و آسمانی، ناسازگار است اگر ما در مجلس امام حسین (ع) هستیم باید متناسب با شأن امام حسین (ع) عزاداری کنیم، نه به شیوه ی یزیدی و نه اینکه خدای ناکرده ما به گونه ای در عمل رفتار کنیم که به جای فرهنگ حسینی، فرهنگ یزیدی را توسعه بدهیم، در حالیکه در دل، عشق به امام حسین (ع) داریم، ناخواسته، آرمان های امام حسین (ع) را زیر پا بگذاریم و آرمان های دشمنان امام حسین (ع) یعنی جبهه مخالف با امام حسین (ع) را در عمل، الگوی خودمان قرار بدهیم. انشاء الله ما با آموزش دادن نسل جوان خودمان و با روشن کردن حقائق، خواهیم دید که آنها نسبت به این مجالس اقبال خواهند داشت. نسل جوان ما نسل فرهیخته و نسل آشنا با حقیقتی است که تشنه ی معارف اهل بیت (ع) است اگر ما زبان مناسبی برای عرضه این مفاهیم پیدا کنیم و اگر جوان خودمان را توجیه کنیم که مجلس امام حسین (ع)، فقط مجلس سینه زنی و مجلس شعر خوانی نیست، بلکه فرصتی است برای آموزش، فرصتی است برای آشنا شدن با امام حسین (ع) و اگر به جوانمان توضیح بدهیم که امام حسین (ع) فقط برای دهه ی محرم نیست. امام حسین (ع) برای همه روزها و شب های سال است، امام حسین (ع) برای تمام زندگی ما است و این الگو را باید شناخت و از آن تبعیت کرد. بدون شک بسیاری از جوانان ما اقبال نشان خواهند داد و ما خواهیم دید که مجالس، بسیار خوب و پرشور، همراه با معارف، همراه با آموزش های صحیح و در عین حال همراه با عزاداری ها و احساسات خالصانه شکل خواهد گرفت.