عـرض كـردم: سـپـس كـدامـيـك بـرتـرى دارد؟ فـرمـود: نـمـاز، رسول خدا صلى الله عليه و آله فرموده: نماز ستون دين شماست .
عـرض كردم: پس از آن كداميك برترى دارد؟ فرمود: زكوة، زيرا خدا زكوة را همدوش نماز قـرار داده و نـمـاز را پـيـش از زكـوة ذكر نموده و رسولخدا صلى الله عليه و آله فرمود: زكوة گناه را ميبرد.
عـرض كـردم: پـس از آن كداميك برترى دارد؟ فرمود: حج، خداى عزّوجلّ فرمايد: (براى خداست، بر مردم زيارت خانه خدا "كعبه" آنها كه بدان راه توانند يافت و هر كه كيفر ورزد، خدا از جهانيان بى نياز است. آیه 97 سوره3) و رسولخدا صلى الله عليه و آله فرمود: يك حـجِ پـذيـرفـته از بيست نماز نافله بهتر است و هر كه گرد اين خانه طوافى كند كه هفت شـوطـش را بـشـمـارد (تـا كـم و زيـاد نـشـود) و دو ركـعـت نـمـازش را نيكو گزارد خدا او را بيامرزد، و راجع بروز عرفه و مزدلفه چه مطالبى فرموده است (كه همه مى دانند، مانند ثـواب هـاى بـسـيـارى كـه براى عبادت در اين دو روز بيان فرموده و نيز فضيلت وقوف به عرفات و مشعر را.
عرض کردم: پس از اين كدام است؟ فرمود: روزه .
عـرض كـردم: چرا روزه آخر همه اينها قرار گرفت؟ فرمود: رسولخدا صلى الله عليه و آله فـرمـوده است: روزه سپر آتش ‍دوزخ است، سپس فرمود: برترين چيزها آنست كه چون از دسـتـت رفـت، تـوبـه كـردن از آن پـذيـرفـتـه نـيـسـت، جـز آنـكـه بر گردى و عين آن عمل را بجا آوردى، و نماز و زكوة و حج و ولايت، جز انجام دادن خود آنها، چيز ديگرى جاى آنـها را نمى گيرد، ولى روزه (ماه رمضان) اگر از تو فوت شود يا تقصيرى در آن روا دارى يـا مـسـافـرت كـنى، در ايام غير رمضان بجا ميآوردى و آن گناه را با صدقه دادن و قضا كردن جبران مى كنى. ولى هيچيك از آن چهار چيز، ديگرى جايگزينش نشود.
سپس فرمود: بالاترين مرتبه امر دين و كليد آن و در همه چيز، مايه خرسندى خداى رحمان، اطـاعـت امـام اسـت، بـعـد از شناسايى او، همانا خداى عزّوجلّ مى فرمايد: (هر كه پيغمبر را فرمان برد خدا را فرمان برده است و هر كه پشت كند، ما ترا به نگهبانى آنها نفرستاده ايم، آیه80 سوره 4) همانا اگر مردى شبها را به عبادت بپا خيزد، روزها را روزه دارد، تمام اموالش را صدقه دهد و در تمام دوران عمرش به حج رود ولی امر ولايت ولى خدا را نشناسد تا از او پـيـروى كـنـد و تـمـام اعـمـالش بـا راهـنـمـايـى او بـاشـد، بـراى او از ثـواب خداى عز و جل حـقـى نـيـسـت و او از اهـل ايـمـان نـبـاشـد، سـپـس فـرمـود: خـدا نيكوكاران از ايشان (اهـل ولايـت يـا مـسـتـضـعـفـيـن از مـخـالفـيـن) را به فـضـل و رحـمـت خـود داخل بهشت كند.

"اصول كافى، ج 3، ص30 ، روايت 5"