استاد هادوی تهرانی: بسم الله الرحمن الرحیم. جامعه ای که در آن امر به معروف و نهی از منکر به صورت یک منش عمومی در آمده است، معروف در آن جامعه توسعه پیدا می کند و منکر کم کم از صحنه ی جامعه کاسته و حذف می شود. چون وقتی همه مردم احساس مسئولیت کنند که باید به دیگران امر کنند، امر به معروف یعنی به انجام واجبات و خوبیها و نهی کنند از منکر یعنی از ارتکاب محرمات و زشتیها، خودشان اولاً سعی می کنند ملتزم باشند به انجام واجبات و ترک محرمات؛ ثانیاً کسی که واجبی را ترک می کند و یا حرامی را انجام می دهد و دائماً مورد اعتراض عده ای قرار می گیرد و هر جا که می رود می بینید عده ای او را از منکر نهی می کنند یا امر می کنند به معروف، عملاً آن فرد نمی تواند مقاومت بکند و بعد از مدتی ناچار است آن منکر را ترک کرده و یا آن معروف را انجام بدهد، در واقع، مهمترین فلسفه ی امر به معروف و نهی از منکر توسعه ی معروف و تقلیل و از بین رفتن منکر است و در واقع مبنا و مصدر امر به معروف و نهی از منکر مسئولیت عمومی جامعه است و باید دانست در قبال وظایف و احکام الهی تنها حکومت، مسئول نظارت بر اجرای قوانین نیست، بلکه همه آحاد جامعه مسئولیت دارند که دیگران را امر کنند به معروف و نهی کنند از منکر، اگر ما می دانیم راننده ای از چراغ قرمز رد می شود و یا می بینیم راننده ای وارد خیابانی می شود که ورود ممنوع است، این فقط وظیفه پلیس نیست که او را از تخلف منع کند بلکه این وظیفه، وظیفه ی همه ی آحاد مردم است که با این مسأله مقابله کنند و اگر دیدند کسی وارد خیابان ورود ممنوع می شود و یا از چراغ قرمز رد می شود او را نهی کنند و اگر ما در جایی ببینیم کارمندی نه تنها به وظایفش عمل نمی کند بلکه خلاف قانون هم مرتکب می شود اگر کارمندی شنید یا مطلع شد و مطلب برایش احراز گردید که کارمندی، یک چنین وضعیتی دارد و می بیند که او دارد خلاف قانون عمل می کند؛ وظیفه دارد که او را امر کند به رعایت قانون، وظیفه دارد او را نهی کند از ارتکاب این حرام، و اگر چنین فضایی در جامعه باشد و همه ی مردم احساس مسئولیت کنند، آیا در این جامعه نشانی از دروغ، غیبت، رشوه و توهین نسبت به شخصیت افراد و ارتکاب محرمات مختلف مشاهده خواهیم کرد. آیا در این جامعه ما شاهد ترک معروف و ترک یک واجب الهی خواهیم بود. امر به معروف و نهی از منکر یکی از مهمترین وظایفی است که از ابتدای اسلام در خود قرآن و بعد در روایات و سنت معصومین (ع) و بعد در آثار فقهی به شدت روی آن تاکید شده است و راجع به آنها کتابها و رساله های مختلف در طول تاریخ نوشته شده است و توقع این است که جامعه اسلامی آیینه تمام نمای این وظیفه بزرگ الهی، یعنی امر به معروف و نهی از منکر باشد.