گاهی براى جبران فرصتى وجود دارد؛ مثلاً آدم سالمی، مريض مىشود و ارزش سلامتى را در دوران بيمارى میفهمد.[1] بعد که بهبود پيدا مىكند، مىتواند از فرصت دوبارۀ سلامتی استفاده كند؛ اما گاهی بعضى از نعمتها كه از دست رفت، ديگر بازگشتى ندارد. جوانى كه از دست رفت، ديگر بازگشتى ندارد. فرصت زيستن و عمل صالح برگشت ندارد.[2] چقدر اين لحظات و ثانيهها كه مىگذرند و ما هيچ ارزشى برايشان قائل نيستيم.
برگرفته از کتاب توشه ای از رمضان، تألیف آیت الله هادوی تهرانی
[1]. قال رسول الله ـ صلی الله علیه و آله ـ : … يا أبا ذر، نعمتان مغبون فيهما كثير من الناس: الصحة، و الفراغ … . (الأمالی للطوسی، ص 526)
[2]. قال علی ـ علیه السلام ـ : اليوم عمل و لا حساب و إن غدا حساب و لا عمل. (الكافي، ج 8، ص 58)