گاهی براى جبران فرصتى وجود دارد؛ مثلاً آدم سالمی، مريض مى‏ شود و ارزش سلامتى را در دوران بيمارى می‌فهمد.[1] بعد که بهبود پيدا مى‏ كند، مى‏ تواند از فرصت دوبارۀ سلامتی استفاده كند؛ اما گاهی بعضى از نعمت‏ ها كه از دست رفت، ديگر بازگشتى ندارد. جوانى كه از دست رفت، ديگر بازگشتى ندارد. فرصت زيستن و عمل صالح برگشت ندارد.[2] چقدر اين لحظات و ثانيه ‏ها كه مى‏ گذرند و ما هيچ ارزشى برايشان قائل نيستيم.