دو دهۀ ماه مبارک رمضان پشت سر نهاده شد. در واقع دو دهه از ضیافت گذشته است و نوبت به دهه‌ای رسیده است که رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ آن را به اعتکاف،[1] شب زنده داری و به توجه خاص می‌گذراندند. به ما توصیه شده است در این دهه که توجه بیشتری کنیم به اینکه در چه ماهی هستیم و چه فرصتی در اختیارمان قرار گرفته است و از این فرصت بهره ببریم.[2] این شب‌ها را به بطالت و جهالت و غفلت نگذرانیم.
به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد * بطالتم بس از امروز کار خواهم کرد[3]
در این شب‌ها دعاهای خاصی وارد شده است که با توجه به مضامین آن‌ها می‌توانیم از این دهۀ آخر بهره‌مند شویم.
-------------------------
[1]. عن أبي عبد الله ـ علیه السلام ـ قال: كان رسول الله ـ صلى الله عليه و آله ـ إذا كان العشر الأواخر اعتكف في المسجد … . (ر.ک: الكافي، ج 4، ص 175: باب الاعتكاف)
[2]. با مراجعه به روایات، درمی‌یابیم برای خصوص دهۀ آخر رمضان علاوه بر دعاها و اعمالی که برای همۀ ایام رمضان وارد شده است، دعاها و اعمال دیگری نقل شده است و نیز محدثین در کتب حدیث و ادعیه بابی مخصوص در اعمال و ادعیۀ این دهه تعبیه کرده‌اند و این همه، خود ترغیب بیشتر به ارتباط خدا ـ تبارک و تعالی ـ را در این دهه نسبت به دو دهۀ دیگر می‌رساند. (ر.ک: الكافي، ج 4، ص 160: باب الدعاء في العشر الأواخر من شهر رمضان و طوسى، محمد بن الحسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، ج 2، ص 628: باب دعاء العشر الأواخر و ص 635: فصل في الاعتكاف في العشر الأواخر من شهر رمضان و غير ذلك)