باسمه تعالی
عزیز علی ان اری الخلق و لا تری و لا اسمع لک حسیسا و لا نجوی (فرازی از دعای ندبه)
انتظار درختی تلخ است که میوه ای شیرین تر از عسل یعنی فرج دارد؛ منتظر دل نگران و آشفته خیال است که منتظر کی می آید و آیا او آمادگی کامل برای آمادنش دارد.
بی تردید فرزند امام عسکری علیه السلام ، آن امام منتظر که صدقافله دل همره اوست، زمانی خواهد آمد که همگان آماده آمدنش باشند.
و بی شک آنان که با قلم و قدم، شعر و داستان، هنر و فن و با زبان گویاشان دل ها را آماده آمدنش می کنند و در جان منتظران توان انتظار را تقویت می نمایند و زمینه های ظهور آن عزیزتر از جان را فراهم می کنند، پاداش و جایگاهی ویژه دارند. و از دعاهای خاص آن امام منتظر(عجل الله فرجه الشریف) برخوردارند.
و آنها که در روزگار سخت غیبت، تخم تردید می کارند، مورد غضب آن بزرگوار و مشمول عذاب الهی خواهند بود.
بله! باور به غیبت امری مشکل است و غیبت باوران جایگاه والایی دارند و هر که به هر شکل این عقیده را تقویت و ابعاد آن را شکوفا سازد، از جایگاهی بس والاتر برخوردار خواهد بود.
آفرین بر شما غیبت باوران تردید کُش که پرچم انتظار همراه با همت را بر افراشته و با توان خود در این راه سخت قدم صدق نهاده اید!
دعای خاص امام زمان عجل الله فرجه الشریف بدرقه همیشگی راهتان باد.