استاد دروس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم با اشاره به تاکید قرآن کریم بر مودت فی القربی گفت: منفعت این مودت برای خدا و پیامبر(ص) نیست بلکه منفعت آن برای خود مردم و پیروان ایشان است.
به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیتالله هادوی تهرانی روز ۲۳ بهمن ماه در ادامه جلسات تفسیر سوره«ص» گفت: در اواخر سوره مبارکه ص، مطلبی را خطاب به نبی اعظم میفرمایند که به مردم بگو که من اجری بابت رسالت نمیخواهم و شما این جمله را در مورد انبیاء گوناگون هم میبینید.
وی افزود: البته مودت اولی القربی در این مسئله استثناء شده است؛ چرا قرآن اینجا را استثنا کرده است؟ این سوال را خداوند تبارک و تعالی در جای دیگری جواب داده و فرموده است که این هم به نفع شماست و برای من نیست.
آیتالله هادوی تهرانی بیان کرد: فرمود اجر من بر خداست و من از شما چیزی نمیخواهم؛ بنابراین این مودة فی القربی که از تقاضای اجر استثنا شد نه از این باب است که پیغمبر چنین اجری را برای خودش میخواهد؛ نه، پیغمبر این اجر را برای ما میخواهد و این باعث منفعت ما است.
وی با طرح این سؤال که این امر چه منفعتی برای ما دارد؟ اظهار کرد: خداوند تبارک و تعالی به این سوال هم جواب میدهد: میفرماید: برای کسانی فایده دارد که میخواهند یک راه به سوی خداوند پیدا کنند؛ پس این یک چیزی هست که خداوند برای ما خواسته است.
وی با طرح این سؤال که مگر انبیاء دیگر قربهای قابل اعتماد نداشتهاند؟ تصریح کرد: یکی مثل پسر نوح هست؛ یکی مثل زن لوط هست اما کسان خوبی مثل مادر موسی و مادر عیسی با آن همه جلالت هستند، چرا خداوند این آیه را برای آنها و قربهای آنها نفرمود؟ پیغمبر و قربهای او چه خصوصیتهایی دارند که اینها را میگوید؟.
این استاد حوزه بیان کرد: شاید جواب بدهید به این دلیل که اینها معصوم بودهاند، اما طبق روایات بعضی از آنها هم مثل حضرت مریم سلام الله علیها مراتبی از عصمت هم داشتند، پس ظاهرا فقط ملاک معصوم بودن مهم نیست و موضوع دیگری فراتر از عصمت در کار است.
دفتر آیت الله هادوی تهرانی
----------------------------------
لینک مرتبط: ایکنا