استاد تفسیر حوزه علمیه گفت: معنای رزاقیت خداوند این است که فعالیتی نکنیم؛ اگر این ملاک بود، بالاتر از علی ابن ابی طالب علیه السلام در این مسئله کسی نبود.
به گزارش ایکنا؛ آیتالله هادوی تهرانی در ادامه سلسله جلسات تفسیر سوره زمر با اشاره به آیه ۴۹ گفت: قرآن کریم فرمود: برخی وقتی گرفتار میشوند ما را میخوانند و ما وقتی اجابت میکنیم، از ما غافل میشوند و گمان میکنند خودشان توانستهاند تا کاری بکنند.
وی ادامه داد: فرمود: این یک امتحانی است که اینها در واقع نمیدانند که دارند در یک امتحانی شرکت میکنند. بعد فرمود: قبلیها هم همین طور بودند و آنها هم همین حرفها را میزدند و همین روش را داشتند.
هادوی تهرانی بیان کرد: در آیه ۵۲ خداوند میفرماید: أَوَلَمْ يَعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ و َيَقْدِرُ: شما نمیدانید کسی که رزق را گسترش میدهد، خداوند است و آن کسی که رزق را تقدیر و محدود میکند، خداست؛ روزی شما دست خداوند است. البته این معنا را هر موقع که ما میرسیم، باید تاکید کنیم که معنای این حرف، نفی تلاش و اراده ما نیست؛ آن داستان نیست که طرف برود و در مسجد بنشیند، بگوید خدایا روزی ما را بده.
این استاد تفسیر حوزه عنوان کرد: معنای رزاقیت خداوند این است که فعالیتی نکنیم؛ اگر این ملاک بود، بالاتر از علی ابن ابی طالب علیه السلام در این مسئله کسی نبود. در آن دوران خانهنشینی، که بالاخره ایشان از آن جایگاهی که لیاقتش را داشتند و برای آن تعیین شده بودند، به ظلم کنار گذاشته شدند، میبینید که ایشان فعالیت میکند و اینطور نیست که هیچ کاری انجام ندهد.
وی افزود: ایشان به خاطر اسلام و مصالح کلی نظام اسلامی ایشان سکوت میکند و با آنها همکاری هم میکند اما در عین حال فعالیت اقتصادی دارد. مهمترین فعالیت اقتصادی در روزگار علی ابن ابی طالب تامین آب بوده است و میبینیم که ایشان مشغول حفر قنوات که یک کار خیلی سنگین و سخت جسمی و در عین حال یک کار بسیار پر درآمد اقتصادی بوده فعالیت داشته است.
وی بیان کرد: البته ایشان هیچکدام را برای خودشان استفاده نمیکند و وقتی این آبها پیدا میشوند، اینها را وقف میکند؛ ولی به هر حال فعالیت میکند. پس معنای این مطلب که أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ این نیست که ما فعالیت نکنیم. بعد خدا فرمود: أَوَلَمْ يَعْلَمُوا: این را نمیدانند یعنی همه میدانند که آن که رزق را میدهد خداست ولی غفلت کردند.
این استاد تفسیر افزود: علی ابن ابی طالب در آخرین لحظات حیات پیامبر(ص) فرمود: پیغمبر بر من هزار باب علم را گشود که از هر کدام هزار باب علم گشوده شد؛ که به قول آقای خوشوقت رضوان الله علیه در مورد باز کردن روزنه به سوی عالم حقیقت، میفرمود: بعضیها مانند آقای بهاالدینی آنقدر استقامت کردند تا بالاخره یک راهی باز بشود؛ البته ما بعضی اوقات روزنههایی برایمان باز میشود، میگوییم وهم و خیال بود؛ زیرا تشخیص بین خرافه و حقیقت کار آسانی نیست اما بالاخره بعضی اوقات روزنه باز می شود و ما مشاهده میکنیم، اما به آن توجه نمیکنیم و ایمان نمیآوریم.
دفتر آیت الله هادوی تهرانی
----------------------------------
لینک مرتبط: ایکنا