خطا
  • XML Parsing Error at 9:12. Error 76: Mismatched tag

خیلی از اعمال ما نتیجه اش جهنم است و ما توقع بهشت داریم

سه شنبه, 03 اسفند 1395 ساعت 11:11
منتشرشده در اخبار

شفقنا(پایگاه بین المللی همکاری های خبری شیعه)- استاد دروس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم گفت: امروز خیلی از اعمال و رفتار ما نتیجه و پاداشی جز جهنم ندارد و این درحالیست که ما تنها توقع بهشت داریم.

به گزارش خبرنگارشفقنا در قم، آیت الله هادوی تهرانی در درس تفسیر سوره انبیاء اظهار داشت: بارها این نکته را گفته ام که اگر کسی آب را در فریزر بگذارد و انتظار داشته باشد این آب به جوش آید از سوی ما و دیگران کاری عبث و بیهوده می باشد چرا که آب در فریزر به جوش نمی آید و این در حالیست که ما با انجام برخی اعمال توقع بهشت داریم ولی نتیجه اش چیزی جز جهنم نیست.

او اظهارداشت: اینکه برخی اعمال ما نتیجه اش جهنم است واضح تر از جوش آمدن آب در فریزر می باشد ولی باز توجه نداریم و به گونه ای دیگر تصور می کنیم«وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعاً» فکر می کنیم کار خوبی انجام می دهیم در حالیکه اینگونه نیست.

نویسنده کتاب « تحریرالمقال فی کلیات علم رجال » افزود: برخی از ما به جایی می رسیم که احساس مراتب و مقاماتی هم می کنیم بطوریکه مدعی هستیم هر کاری که می کنیم عین رضای الهی است، آدمی که مشحّر به حمایت است و همه او را می شناسید که بدین سطح از گمراهی رسیده و معقتد است اعمال و کردار او در مسیر حق و رضای الهی است، من خودم را می گویم و از خودم نگران هستم.

او در آغاز درس خود با اشاره به آیه ۷۴ سوره انبیا(ع) « وَ لُوطاً آتَیْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْقَرْیَهِ الَّتی‏ کانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ إِنَّهُمْ کانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقینَ» ادامه داد: در این سوره خداوند متعال به داستان لوط خیلی گذرا اشاره کرده و بدون اشاره به عمل و کیفیت نژاد لوط از آن گذر کرده است، البته در سورهای دیگر به این مسائل اشاره شده است.

آیت الله هادوی با اشاره به آیه « وَ أَدْخَلْناهُ فِی رَحْمَتِنا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ » بیان داشت: در این آیه خداوند متعال وادخلنا یعنی لوط فی رحمتنا در رحمت خویش وارد نمودیم، همانا او از صالحان بود.

او گفت: خداوند می فرمایند؛ « وَ نَجَّیْناهُ وَ لُوطاً إِلَی الْأَرْضِ الَّتی‏ بارَکْنا فیها لِلْعالَمینَ» و لوط را نجات دادیم چون به ابراهیم ایمان آورد و آن را برد به « الْأَرْضِ الَّتی‏ بارَکْنا فیها لِلْعالَمینَ» و اینکه به لوط «حُکْماً وَ عِلْماً» دادیم که تا کنون این حکم مقصود حکمت، مقصود قضاوت، مقصود ولایت خوب اینها خودش رحمت خاصی است لذا اینکه لوط شامل رحمت های عام هم می شود همانطور که در آیه ۷۵ می فرمایند؛ « وَأَدْخَلْنَاهُ فِی رَحْمَتِنَا ۖ إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ » ما لوط را در رحمت خودمان داخل کردیم، این رحمتی که خداوند در اینجا به آن اشاره می کند یک رحمت خاص الخاص است که حتی از آنچه قبلا به لوط داده شده مانند « حُکْماً وَ عِلْماً » و « وَ نَجَّیْناهُ وَ لُوطاً إِلَی الْأَرْضِ الَّتی‏ بارَکْنا فیها لِلْعالَمینَ » از اینها بالاتر است و بعد از آن مراتب « وَ أَدْخَلْناهُ فِی رَحْمَتِنا إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ » ما لوط را در رحمت خودمان داخل می کنیم که این رحمت در واقع یک مراتبی برای لوط پیدا می شود یعنی اول آن قوم که « کانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ إِنَّهُمْ کانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقینَ » و لوط را در آنجا علی رغم داشتن علم و حکم و تلاش ها و سختی زیادی که کشید برای هدایت آنها اما موفق نشد هدایت کند و نهایتاً  آنها به عذاب الهی از بین رفتند و لوط از آنجا نجات پیدا کرد « وَ نَجَّیْناهُ وَ لُوطاً إِلَی الْأَرْضِ الَّتی‏ بارَکْنا فیها لِلْعالَمینَ».

نویسنده کتاب « تحریرالمقال فی کلیات علم رجال » افزود: خداوند می فرمایند اینکه ما لوط را نجات و مورد رحمت خاص الخاص خود قرار داده ایم به دلیل « إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ » می باشد، تازه در وصف لوط خداوند می فرمایند « إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ » که حالا با همه این مراحل و مراتبی که گذشت وطی کرد تازه من الصالحین مطرح می شود، لذا اینگونه نیست که از زمره صالحین بودن کار ساده ای باشد که به انجام چند عمل خیره ما از صالحین بشویم ، خداوند می فرمایند؛ ماکه لوط را در رحمت خاص الخاص خود قرارداده ایم « إِنَّهُ مِنَ الصَّالِحِینَ » بود، او به مقامی رسیده بود که لیاقت این رحمت خاص الخاص را داشت.

او ادامه داد: دقت کنید نکته ای که بارها گفته ام و در آیات هم آمده درست است که « وَ نَجَّیْناهُ وَ لُوطاً إِلَی الْأَرْضِ الَّتی‏ بارَکْنا فیها لِلْعالَمینَ» خداوند می فرمایند من نجات دادم ابراهیم و لوط را اما این نجات مترتب بر عمل و انتخاب ابراهیم ولوط است. در داستان ابراهیم(ع) را قبل گفته ایم و لوط هم انتخاب می کند و ایمان می آورد به ابراهیم وقتی لوط می آید به آن سرزمین « مِنَ الْقَرْیَهِ الَّتی‏ کانَتْ تَعْمَلُ الْخَبائِثَ إِنَّهُمْ کانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فاسِقینَ» و انتخاب می کند که با آنها مقابله کند و برای هدایت و قرار گرفتن در مسیر درست تلاش کند « آتَیْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً » می آید، یعنی یک انتخاب از سوی انسان آثاری را از سوی خداوند باریتعالی به همراه می آورد و انتخاب هم به نوعی توفیق است و به معنای جبر نیست، این انتخاب یک انتخاب بشری است، لوط همانند دیگر انبیاء(ع) به عنوان یک بشر انتخاب کرد و در پس این انتخاب به آثار دست پیدا می کند و این برای همه ما صادق است.

آیت الله هادوی تهرانی اظهار داشت: ما با انتخاب خودمان آثار را می بینیم و بارها این نکته را عرض کرده ام ما توقع داریم انتخابی که می کنیم اثرش همانی باشد که می خواهیم و این در حالیست که خیلی از کارهایی که ما می کنیم نتیجه اش جهنم است و ما توقع بهشت داریم.

دفتر آیت الله هادوی تهرانی

-------------------

لینک مرتبط: شفقنا