گروه حوزه‌های علمیه: استاد تفسیر حوزه با اشاره به ولایت ذاتی خداوند و اعطای آن به پیامبر و ائمه(ع) گفت: در عصر غیبت نیز این ولایت به فقیه جامع‌الشرایط داده شده و تبعیت از ولی‌فقیه در واقع تبعیت از فقه است.
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت‌الله هادوی تهرانی روز ۱۷ آذرماه در تفسیر سوره مبارکه محمد(ص) گفت: عمل مومنان بر خلاف کفار به نتیجه می‌رسد؛ در ابتدای سوره مبارکه مومنون نیز بر این مضمون تاکید شده است و تنها این گروه به فلاح و رستگاری خواهند رسید ولی عمل کفار تباه می‌شود.
وی افزود: میان کفر و ایمان محض مراتبی از کفر و ایمان وجود دارد و ما هم برخی مواقع از برخی از احکام الهی کراهت داریم و برخی احکام برایمان تلخ و سخت و ناگوار است بنابراین احباط عمل در مورد ما هم صادق است البته کسی که اصلا ایمان ندارد همه عملش حبط است ولی ما که به برخی مومن هستیم به همان میزانی که این کراهت وجود دارد به همان میزان اضلال عمل نیز هست.
استاد تفسیر حوزه بیان کرد: امربه معروف و نهی از منکر، حج و جهاد و ... هر کدام برای ما سختی دارد زیرا انسان دوست دارد هیچ محدودیتی نداشته باشد ولی رشد انسان در گرو همین محدودیت‌هاست.
تفسیر سوره فتح
وی همچنین در تفسیر سوره مبارکه فتح با اشاره به بیعت بعد از صلح حدیبیه با پیامبر(ص) گفت: بیعت، پذیرش سیطره طرف مقابل است که در اعراب رسم بوده است و این فرایند به تعبیر امروزی دموکراتیک بوده است و مردم با بیعت تعهد و رای به امر طرف مقابل می‌دادند.
وی اظهار کرد: خداوند فرمود: پیامبر هر کسی با تو بیعت کند در واقع بیعت با من کرده است که به معنای پذیرش ولایت جایگاه و شخصیت پیامبر است؛ خداوند چون عالم را خلق کرده است بنابراین اوست که بر این عالم ولایت دارد و می‌تواند امر و نهی کند و این ولایت ذاتی است ولی برای غیر خدا ولو پیامبر، ولایتشان اعطایی و از ناحیه خداست.
این استاد دروس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم عنوان کرد: بنابراین بیعت با جانشین پیامبر نیز بیعت با خداست و این سلسله ادامه می‌یابد تا امام زمان(عج) و در دوره غیبت امام، این ولایت به فقهای جامع الشرایط داده شده است.
وی تاکید کرد: بنابراین در بیعت، بحث شخص مطرح نیست بلکه جایگاه پیامبر و امام و ولی فقیه مطرح است و ما با حیثیت ولایت و امامت بیعت داریم.
هادوی تهرانی افزود: همان طور که آیت‌الله جوادی آملی بیان کرده است که ولایت فقیه، همان ولایت فقه است به این معنا صحیح است از این رو حیث شخصی و شخصیتی ائمه(ع) متفاوت است و اموال مربوط به حیثیت امامت قابل ارث گذاشتن نیست.
دفتر آیت الله هادوی تهرانی
--------------------
لینک مرتبط: ایکنا