به گزارش ایکنا؛ آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، ۲۲ فروردین‌ماه در ادامه مباحث تفسیری سوره مبارکه نور، گفت: در آیه ۵۵ این سوره، وعده استخلاف در زمین را به مؤمنان داد و در آیه ۵۶ «وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ» فرمود تا زمانی که آن وعده محقق نشده است، مؤمنان باید اقامه صلاة و ایتاء زکاة داشته باشند که عرض شد نماز ناظر به واجبات عبادی و زکات ناظر به واجبات اجتماعی است.
وی افزود: در ادامه آیه ۵۶ هم بر اطاعت از پیامبر تأکید فرمود که در حقیقت تبعیت از پیامبر در احکام ولایی است؛ در واقع مفاد آیه آن است که در دوره عدم تحقق آن وعده شما به وظیفه الهی و ولایی عمل کنید تا مشمول رحمت خدا قرار بگیرید؛ در اینجا از لعل استفاده کرده است، زیرا لغزش‌ها همیشه وجود دارد و اگر اهل اطاعت باشیم، خداوند نقص‌ها را جبران می‌کند.
در آیه بعدی «لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا مُعْجِزِينَ فِي الْأَرْضِ وَمَأْوَاهُمُ النَّارُ وَلَبِئْسَ الْمَصِيرُ»، خطاب به مؤمنان فرمود که تصور نکنید کفار آن قدر قدرت دارند که می‌توانند خداوند و دین خدا را دچار عجز کنند، و از قدرت و ثروت و امکانات ظاهری آنها دچار واهمه و انحراف نشوید. جایگاه اینها در قیامت آتش است، ولو اینکه چند روزی در دنیا به آنها فرصت می‌دهیم.
آیت‌الله هادوی تهرانی با اشاره به آیه ۵۸ این سوره «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ وَالَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلَاةِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَةِ ...» بیان کرد: در این آیه فرموده است که مملوکین شما باید از شما اذن بگیرند؛ علامه طباطبایی در مورد ملکت ایمانکم فرموده است که این تعبیر مطلق و شامل مذکر و مؤنث است، ولی آیه ناظر به مذکر است.
استاد سطح خارج حوزه علمیه اضافه کرد: در ذهن علامه اینگونه است که کنیزان محرم هستند و نیازی به اذن گرفتن ندارند، ولی ظاهراً اشتباه باشد، زیرا کنیزی به مالکش محرم است که آن کنیز همسر فرد دیگری نباشد، زیرا از نظر اسلام هیچ زنی در هیچ حالتی نمی‌تواند با بیش از یک مرد ارتباط جنسی داشته باشد.
آیت‌الله هادوی تهرانی بیان کرد: بنابراین وجهی ندارد و آیه هم بر عبید اطلاق ندارد، بلکه هم عبید و هم اماء را شامل است؛ گروه دوم کسانی هستند که هنوز بالغ نشده‌اند، یعنی غیربالغین در سه مورد باید از والدین خود برای ورود به حریم خصوصی آنها اذن بگیرند و بالغین هم در همه موارد باید اذن بگیرند.
وی افزود: علامه طباطبایی فرموده است که این تعبیر شامل غیرممیز هم می‌شود، ولی مقصود عمدتاً فرزندانی هستند که ممیز هستند. در اینجا این بحث مطرح است که تکلیف برای «ملکت ایمانکم» معنادار است، ولی برای کودکی که هنوز بالغ نشده است، تکلیف مفهومی ندارد.
استاد حوزه افزود: بحث مشهوری داریم که یا شخص بالغ است و مکلف و یا بالغ نیست و غیرمکلف و ممکن نیست فردی تکلیف داشته باشد، در صورتی که هنوز بالغ نشده است؛ مثلاً دختر تا وقتی علائم بلوغ را ندارد، هیچ تکلیفی ندارد و وقتی بالغ شد، همه تکالیف را خواهد داشت و در مسئولیت‌های کیفری هم مسئول نیست؛ برخی روایات داریم که در بعضی احکام مسئولیت‌های متوجه فرد غیربالغ است که در مسئولیت کیفری هم این استثنا وجود دارد.
آیت‌الله هادوی تهرانی افزود: بچه‌هایی که بالغ نشده‌اند و ممیز هستند، وقتی می‌خواهند وارد اتاق والدین شوند، باید در سه مورد اذن بگیرند؛ مرحوم آیت‌الله معرفت که مشمول رحمت الهی باشند، معتقد بود که نظر مشهور درست نیست، یعنی مرزی به نام بلوغ داریم که فرد هیچ تکلیفی ندارد؛ وی معتقد بود ما بلوغ‌های مختلف با مراتب مختلف تکلیفی داریم.
وی افزود: در تقینینات امروز دنیا هم بلوغ‌های مختلف تصویر می‌شود. مثلا می‌گویند تا ۱۶ سال کسی حق رانندگی ندارد و تا ۱۸ سالگی نمی‌تواند مشروب الکلی بخرد و حتی برخی خرید سیگار را ممنوع کرده‌اند. سن شرکت در انتخابات هم در خیلی از کشورها ۲۱ سال است.
آیت‌الله هادوی تهرانی اظهار کرد: آیت‌الله معرفت با استناد به روایات قائل به بلوغ‌های مختلف بود، یعنی وقتی کسی به سن تکلیف رسید، برخی از تکالیف بر دوش او بار می‌شود و نه همه تکالیف؛ در اینجا با فعل امر، بچه‌ها در سه مورد به اذن دستور داده شده‌اند؛ البته ممکن است برعکس هم معنا کنیم، یعنی والدین مکلف هستند که فرزندان را در سه وقت ذکر شده به اتاق خود راه ندهند.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: پس تکلیف در «لیستاذنکم» معطوف به «الذین آمنوا» و جمع مؤمنان است؛ باید در سه وقت یعنی قبل از نماز صبح، هنگام ظهر و بعد از نماز عشاء اذن صورت بگیرد، زیرا عمدتاً افراد در این حالات ممکن است برهنگی داشته باشند؛ البته بر شما مؤمنان و «ملکت ایمانکم» و فرزندان بالغ نشده در غیر این سه وقت ایرادی نیست.
وی افزود: علامه در مورد «طوافون ...» فرموده است که به منزله تعلیل است، یعنی در غیر این ساعات این افراد باید دائما در خانه بچرخند و نمی‌توانند مستمراً اجازه بگیرند و موجب اختلال در زندگی است.